Het innerlijk kind beter leren kennen en helen

Hé, fijne mens, welkom op dit artikel over het ‘innerlijk kind’. In dit artikel gaan we dieper in op het innerlijk kind en ook hoe je je innerlijk kind in jezelf kunt ontdekken en helen. Voor wie mij nog niet kent, ik ben Lars Faber, ademcoach opleider, auteur, vader van 2 pubers en inmiddels bijna 18 jaar getouwd met mijn vrouw Tanja.

Ik plaats geregeld video’s op youtube over relevante onderwerpen zoals ademwerk, innerlijk kind werk, trauma, etc. Ik neem je in dit artikel mee in mijn kennis op het gebied van innerlijk kind werk en deel o.a. mijn eigen ervaring – als emotioneel verwaarloost kind en reflecteer hierop de kennis die ik de afgelopen 20 jaar heb opgedaan als coach.

In het artikel vind je ook twee video’s waarin ik dieper in ga op dit onderwerp met uitleg en onderbouwing, mocht je liever een video bekijken dan lezen!

Ik neem je graag mee in je binnenwereld, waar je innerlijk kind zichzelf veilig heeft verborgen…

Innerlijk kind helen is onderdeel van persoonlijke ontwikkeling

Het innerlijk kind herkennen en helen is onderdeel van persoonlijke ontwikkeling. Ik was daarstraks een beetje aan het fantaseren en toen dacht ik: hoe mooi zou het toch zijn dat je bij de dokter komt met een klacht, een burn-out, ik ben moe, ik ben depressief of… zit enorm ‘hoog’ in mijn energie, paniekerig en noem maar op. En dat de dokter zou zeggen: “hoe is het met jouw innerlijk kind.”? Nou, dat zou mijn ideale wereld zijn. Dit ga je niet vinden in onze huidige wereld, helaas. Tenzij je een hele fijne, lieve, warme dokter hebt. In de westerse psychologie geneeskunde heb ik nog geen reguliere innerlijk kind geïnteresseerde dokters kunnen vinden. 

Dan zal je veel meer in de wereld van persoonlijke ontwikkeling moeten gaan of bijvoorbeeld boeddhisme. Thích Nhất Hạnh heeft er prachtige boeken over geschreven, waaronder Reconciliation Healing the Inner Child. Ik ben even aan het zoeken naar het Nederlandse woord hiervoor: verzoening. Ja. Verzoening. Hoe ga je je verzoenen met jezelf? Dat is eigenlijk de vraag die je jezelf kan stellen als het over innerlijk kind gaat. 

Innerlijk kind artikel op Spotify beluisteren

Het Ontdekken van het Innerlijk Kind

Allereerst: wat is een innerlijk kind? Daar is heel veel verwarring over. Echt vanaf het begin dat ik dit werk ben gaan doen, retreats ben gaan geven, heeft de organisatie die we hebben opgericht een gewijde reis met medicijnplanten. Daar is de essentie van het werk: werken met het innerlijk kind.

Niet zozeer medicijnplanten, niet zozeer ademwerk. Het speelt allemaal een rol. Het belangrijkste, wat mij betreft, en dat heb ik in mijn eerste boek al geschreven: De Gewijde Reis, is: hoe kun je jezelf verzoenen met je innerlijk kind. Dan moet je dus eerst weten wat het is, zodat je mind misschien wel je ego kan besluiten: nou, dat is iets wat ik wil of niet. Want het innerlijk kind is vaak iets waar we last van hebben.

Dat is ook waarom je op een gegeven moment naar de dokter moet. Als je het schreeuwen van binnen niet hoort, dan word je ziek. Dat is vaak een eerste kennismaking met het innerlijk kind, is via ziekte. Innerlijke pijn. Dus echt fysieke pijn, maar ook emotionele pijn, is bijna altijd een signaal van het innerlijke kind wat je niet gezien hebt, wat je niet gevoeld hebt, niet gehoord hebt, niet begrepen hebt. Je hebt, zijn of haar waarheid niet gehoord. En dat is op zich, wat mij betreft: traumatische verwondingen en de oorzaak van de meeste klachten die we hebben…

…Hè, dus de meeste mensen die in ieder geval bij mij kwamen destijds, zoals coaches, die kwamen met een klacht binnen – wat in mijn tweede boek: de heldenreis, staat beschreven – En die kwamen met klacht X, Y, Z en die zeiden: “Lars, wil je me daarvan afhelpen?” Nou, ik heb daar op een gegeven moment een standaard zinnetje – dat kan je in het boek ook teruglezen als je dat wilt – opgenomen, “en dan heb je dat bij deze een abonnement op genomen”. Want je hebt jezelf niet gehoord, je hebt jezelf niet gezien, begrepen. En dan blijft een klacht een klacht.

Een klacht blijft net zo lang totdat je de waarheid daarvan gezien en gehoord hebt en hebt gevoeld. En de energie die daarbij vast is komen zitten bevrijd hebt. Dat is in ieder geval hoe ik daarnaar kijk.

Het innerlijk kind is niet kinderachtig

Wat is nou zo’n innerlijk kind? Wat is dat? Is dat, voor veel mensen is het een soort, ja, iets kinderachtigs. Daarmee wordt het vaak geassocieerd. Word ik dan weer kinderachtig? Nee. Je wordt kinderlijk. Dat is heel iets anders. Als je contact hebt met je innerlijk kind word je weer kinderlijk. Dan krijg je, zoals dat in de geschriften staat beschreven: je oorspronkelijk gelaat. Dat is een hele ouderwetse uitdrukking. Maar je oorspronkelijk gelaat is wie je bent, als je helemaal puur bent. Helemaal zuiver bent, zoals kleine kindjes dat nog zijn. Die zijn speels, die zijn nieuwsgierig, snel bang. Die zijn verlegen.

Daarom mag ik ook niet zomaar even in het openbaar over mijn innerlijk kind gaan praten, dat wil die helemaal niet. Ik kan wel wat dingetjes laten zien zo. Maar met, met respect voor mijn wereld. Dus jij hebt als volwassene jouw innerlijk kind te vertegenwoordigen. Je hebt eigenlijk, wat ze dan noemen, een goede innerlijke ouder te worden.

De Kracht van het Innerlijke Kind

Nou, laten we eens verder kijken naar de aspecten van het innerlijke kind. Dan kan je al veel meer besef van wat het is. Want dit is niet een of andere cartoon die in je binnenwereld leeft. Het is “jij” in je puurste staat. In je zuiverste staat, je kwetsbaarste staat, maar ook in je krachtigste staat.

Kindjes zijn ongelofelijk krachtig. Hebben ongelofelijke bronnen aan energie.

En ergens, gaandeweg jouw jeugd, als dit je aanspreekt, is dit ook meestal gebeurd: Dan zijn je vleugeltjes afgeknipt of op z’n minst vastgebonden. Daar ben je jezelf kleiner gaan maken of je juist enorm op gaan blazen, maar je oorspronkelijk gelaat, je oorspronkelijke natuur, zoals de boeddhisten dat noemen: je boeddha natuur. In christendom heet het de Christusenergie.

Het Ontmaskeren van de Schijn Persoonlijkheid

Je oorspronkelijke, zuivere natuur, die raakt vaak ondergesneeuwd. En dat is, wat mij betreft, je oorspronkelijke natuur, is jouw innerlijk kind. En dan wordt het al veel makkelijker, zeker als je al wat met persoonlijke ontwikkeling doet. Spiritualiteit. Dan wordt het al veel makkelijker om door de lastige gebieden heen te gaan manoeuvreren.

Let maar op. Je bent namelijk een schijn persoonlijkheid. Je zou het ook kunnen noemen, ik hou niet zo van het woord, maar: je hebt een vals zelfbeeld, een persona ontwikkeld die wenselijk is in de wereld. Die was vroeger thuis wenselijk, die was op school, tussen je vriendjes en vriendinnetjes wenselijk. Je gaat vaak het schijnbeeld van jezelf creëren waarmee je nog veilig bent en waarmee je nog liefde krijgt.

Het Belang van Veiligheid en Liefde in Kindertijd – een gezond innerlijk kind

De twee aspecten: Veiligheid en liefde. Liefde kun je ook vertalen als: aandacht, bewondering, waardering voor wie jij bent als mens. Alles wat je aandacht geeft, groeit. Dus als een kindje in haar, of in zijn puurheid, in z’n enthousiasme, in haar kwetsbaarheid, in haar sensualiteit, in seksualiteit, noem maar op, in al die aspecten van mens zijn, gewaardeerd wordt, gezien wordt, gesteund wordt, gespiegeld wordt. Dat is wat ouders doen, die spiegelen jouw goede essentie terug. Die spiegelen je, je goedheid terug. En dan ga je op een gegeven moment dus ook geloven wanneer je jouw persoonlijkheid ontwikkelt, dat jij dat bent.

Mensen die veilig gehecht zijn zijn mensen die, dus emotioneel gezond opgegroeid zijn en voorzien zijn in hun basis ontwikkelingsbehoefte. Die terug gespiegeld hebben dat ze een fijn, goed mens zijn… Mensen die op een fijne, goede manier gecorrigeerd zijn, zodat ze in hun dorp, stam of in jouw gemeenschap of familie een fijne toevoeging zijn geworden, die hebben een gezond innerlijk kind met een gezonde mate van eigenwaarde.

De Schaduw en de Kerkers van de Ziel worden gevormd als…

Als dat niet zo is, als er bepaalde aspecten oké waren. Je bent bijvoorbeeld geprezen om je sportprestaties of je schoolprestaties of hoe netjes je je gedroeg. Of als meisje, als je lief was of als jongetje, als je heel stoer was. Je bent voor één aspect geprezen en op andere aspecten werd je genegeerd of misschien zelfs afgewezen of vernederd.

Dan gaat zo’n ander deel van jou, die gaat in de diepte zitten. Die gaat vastzitten in jezelf. Wat ik al noemde: je schaduw. Dat wordt een schaduw aspect en daarbij komt, dat het deel wat overleefd heeft, meestal ook nog eens een keertje een hekel krijgt aan die andere delen die in de schaduw zitten. Daarom het ik het ook wel voorgesteld als de kerkers van de ziel. Een kindje dat met die afgewezen aspecten van zichzelf zit, dat is een deel van het innerlijk kind.

De Impact van Afwijzing en Depressie

Dus het schaduw deel van het innerlijk kind, zit opgesloten in de kerkers van de ziel. Nou, daar kan die rustig een levenslang blijven. Verdrietig, eenzaam, liefdeloos. Daar is, wat mij betreft, ook de bakermat van depressie, ja? Expressie is je energie naar buiten brengen, depressie is je energie binnenhouden. Afknijpen. De levensstroom die door jou heen stroomt afknijpen. Dus vaak, als we geconfronteerd worden met het innerlijk kind, is dat in eerste instantie dat kindje dat afgewezen is. Het kindje dat, zeg maar, gevlucht is voor het valse zelfbeeld. Waar het waardering voor kreeg. Dus die hebben dan een gespleten persoonlijkheid. 

De Dualiteit van het Menselijk Wezen en de Diepe Wonden van Afwijzing

Niks mis mee, dat hebben we in principe allemaal, in deze wereld van ja, dualiteit. Je komt uit een eenheid en de eerste afsplitsing begint dan met het zaadje en het eitje. Je bestaat nou eenmaal uit twee delen. Je bestaat nou eenmaal in de duale wereld. Nou, dat afgesplitste deeltje gaat dus ergens in de diepte naar beneden, dat is een lichamelijk aspect, die gaat in de diepte terugtrekken. Precies op dat gebied waar je gewond bent geraakt. Waar je impact hebt gehad. Dus je hebt afwijzing ervaren, dat geeft een impact.

De Kindertijd en de Energie van het Innerlijk Kind

Kindjes zijn ongelofelijk enthousiast en deels, de adem van God komt daar doorheen. De adem van het goddelijke, van licht, van… weet je, bestaan. Kijk hoe enthousiast kindjes zijn. Er is hier tegenover een kleuterschooltje. Je ziet ze rennen, gillen, alles ontdekken. Dan weer bang worden, dan weer groot worden, dan weer klein worden. Het leven gaat daar doorheen, 24/7. En als je dat daarin aangemoedigd wordt, op een gegeven moment wordt dat vanzelf wat rustiger, heb je je dingetjes ontdekt en ga je rust in je persoonlijkheid krijgen. Krijg je zelfvertrouwen, krijg je vertrouwen in wie je bent en je krijgt vertrouwen in de wereld.

De Schaduw en het Innerlijk Kind

Als dat niet zo is geweest, hè, dus als je uit een gezin komt, zoals ik bijvoorbeeld, waar, hoe noem je dat? Een disfunctioneel gezin waar er geen aandacht voor je was, waar veel snauwen was. Afwijzing op wie je was. Dan gaat er dus een deeltje in jezelf terugtrekken. En dit is dus een belangrijk aspect voor als je met het innerlijk kind wil gaan werken. Vaak heb jij, dus degene die nu luistert, er een hekel aan gekregen. En dit is ook waarom mensen die dit werk niet kennen en het oppervlakkig waarnemen daar lacherig over doen. Over kwetsbaarheid, over innerlijk kind.

De Kracht van Intentie en Zelfontdekking – ontdek jouw innerlijk kind

De hamvraag, en dat is waar je reis begint, die begint met je intentie. Intentie is een vraag. Daar kunnen we nog wel een keer een aparte video aan wijden, maar mensen die het meest bij me komen in plant medicijnen, die zeggen van: wat is mijn intentie? Wat moet ik vragen als ik heling wil? Dat is de verkeerde vraag waar je mee op pad gaat.

De beste vraag die je kan stellen aan jezelf is:  “Hé, kindje, ik heb een hekel aan je gekregen, maar nu kom ik op een punt in mijn ontwikkeling dat ik jou wil gaan leren kennen.” En dat is intentie. Niet van: “ik hou van je, ik ga nooit meer weg,” maar “ik wil je gewoon leren kennen. Laat je maar eens zien aan me. Via mijn lijf, via mijn bewegingen, via mijn emoties, via mijn gevoelens.” Dat is jouw kindje. Jouw kindje is eigenlijk je meest pure beleving van wie jij bent.

Dat zijn je gevoelens, dat zijn jouw percepties, dat is jouw waarheid, daar zitten jouw herinneringen aan. Het is jouw innerlijke belevingswereld. Daar zit je behoefte. Wat voor soort ijs vind jij lekker? Er is niemand op deze wereld die kan vertellen welk ijs jij lekker vindt. Dat weet alleen jij, in je pure beleving. 

Het Loslaten van geïdentificeerde delen

Maak het even heel simpel. Waar zitten jouw grenzen? Op het moment dat je het verkeerde uit je krijgt, durf je het dan uit te spreken? Hier gaat het vaak mis. Want we hebben dat aangepaste zelfbeeld. Dat valse zelfbeeld, die is afgestemd op de behoefte van anderen, om veilig te zijn. Daar heb ik andere filmpjes over gemaakt. Dus daar ga ik nu niet heel ver op in. Dat valse zelfbeeld, en dat is als je bent of als je een sterke hart defender in jezelf vertegenwoordigt hebt. Dan heb je een vals zelfbeeld. Dan ben je geïdentificeerd met het deel wat heeft overwonnen.

Wat krachtig is. Dat zeggen mensen vaak die trauma hebben meegemaakt vroeger thuis: Ja, ik ben zo krachtig, ik ben een krachtig persoon. Ik ben hier doorheen gekomen. Yes, top. Je hebt het overleefd. Maar wanneer ga je leven? Nou, dat wanneer ga je leven, die vraag begint met een intentie naar binnen zetten waarbij je zegt: ik zou jou wel willen leren kennen. En besef dus dat die delen, die je graag zou willen leren kennen, vaak niet eens bij je passen. De kant die overleefd heeft, heeft dat zo lang al gedaan.

De neurale paden die ooit zijn aangelegd en jouw gedrags en gedachtenpatronen vormen

Als de neurale paden in je hersens, maar ook naar je lijf lopen, die zijn krachtig geworden. Degenen die overleefd hebben. Je hebt je daarmee geïdentificeerd. Je bent een bepaald deel van jezelf geworden, maar ben je nu ook bereid om de andere delen, die buiten jouw bewuste beleving horen, om die te gaan leren kennen? Daar begint dus intentie. Dus dat eventjes, heel praktisch, vertaald naar mezelf. En daar kan je in mee doen.

Verbinding maken met het Innerlijk Kind

In dit onderdeel ga je leren en oefenen met het verbinding maken met je innerlijke kind. Ik leg je uit hoe ik dat zelf doe en deel verderop in dit onderdeel video’s die ik heb opgenomen voor je, met meditaties die je kunt doen om het innerlijke kind te kunnen helen en te kunnen toestaan. Je hebt het nodig. Jouw innerlijke kind mag er zijn. 

Maak je innerlijke kind visueel

Zoek je kinderfoto’s op en kijk ernaar. Dan kun je contact gaan maken met je innerlijk kind. 

Hier is mijn kinderfoto en ik word gelijk vertederd. Is mijn jochie. Hier was ik, nou, wat zal het zijn? 2, 2,5 misschien. Bruisend van het leven. Moet je kijken. Moet je die ogen zien. Ja, het leven knalde er doorheen. Er zit echt zo’n verwondering van: wauw, wat gaat dit leven allemaal brengen? En ik was ook echt een heel enthousiast nieuwsgierig, getalenteerd jochie.

Ik had schelpenverzamelingen. Toen was ik al ietsjes ouder, hoor… Schelpenverzamelingen, postzegelverzamelingen, stenenverzameling. Ik ging altijd de natuur in. Stenen zoeken, schelpen zoeken op het strand. Vogels spotten. Ik was een vogelspotter. Ik kende alle vogeltjes. Ik was compleet nog één met de bron, één met de natuur. En langzaam, maar zeker, begon de ziel in mij terug te trekken.

In principe hoort de ziel te incarneren. Kijk maar naar het woord: incarneren. In, carne, in het vlees te dalen. Daar ben je je hele leven mee bezig, maar in ieder geval in je kindertijd. Je ziel steeds verder indalen in wie jij bent. Steeds meer samenvallen met wie jij bent. Het goddelijke, het licht, mag samenvallen met de persoon die jij bent in z’n totaliteit. Maar dat is niet wat er met mij is gebeurd.

De Pijn is het resultaat van (goedbedoelde) Verwaarlozing van het kind

Bepaalde aspecten van dit jongetje werden beloond. Hij was in ons gezin het ‘Golden Child’, het lievelingetje, het oogappeltje van mama, en kreeg aandacht en liefde als hij lief was. Als hij zijn eigen zin doordrukte, en ik was ook echt een drammertje, kon hij behoorlijk vastberaden zijn. Dan werd ik afgewezen, naar mijn kamer gestuurd, of erger nog, dan moest ik het zelf maar uitzoeken.

Of ik werd genegeerd, wat tot op de dag van vandaag de ergste straf is, als iemand van wie ik houd dat met mij doet. Als er iets aan de hand is en die persoon besluit mij te negeren, komt mijn innerlijke kind daar niet meer op terug. Nou, bij deze, als je mij wilt pakken, moet je dat zo doen. Dit voel ik dus meteen in mijn hart. Daar zit een stukje verwonding bij mijn hart. Ik voel een scherp plekje.

De Terugkeer van de Authentieke Zelf

Zo kun je dus contact maken, dat gaan we dadelijk ook oefenen, met je lichaam. Hé, waar zit dit in mij. Het gekwetste jongetje zit hier. Als ik denk aan zijn gave, die ik noemde: Wunderkind. Das Wunderkind. Dat is het magische aspect van dit jongetje. Dan kan ik helemaal blij worden. Dan ga ik helemaal open. Dan denk ik weer aan de uren dat we gingen vissen en de grootste snoeken en karpers vingen. Of dat ik daken ging klimmen. Ik kende de hele buurt uit mijn hoofd, vanaf het dak. Ik ging van dak naar dak. Wauw. Je ziet het, mijn energie verandert meteen.

Het Helingsproces van het Innerlijk Kind – oefening zelfacceptatie

Er zit pijn en er zit levenslust. Dat zijn allemaal aspecten, die ik mezelf nu werk, op 53-jarige leeftijd aan het toe-eigenen ben. Daar ben ik al een tijd mee bezig, hoor. Maar dat blijft iedere keer weer een opgave, een challenge, dat heb je dus dagelijks te doen. Ook al ben ik bewustzijnscoach – ook coaches hebben hun eigen proces. 

Intentie meditatie oefening

Hier ga ik dagelijks mee zitten mediteren. ’s morgens al als ik wakker ben. In plaats van dat ik in dat oude spoor op ga van dat valse zelfbeeld van wie ik geworden ben. Ja, dit is wie ik geworden ben: een man van de wereld, succesvol, krachtig, bla, bla, bla. Maar daar zitten al die aspecten van dat jongetje zoals, speelsheid niet in. Dat werd afgestraft. Sensualiteit, kwetsbaarheid, werd vroeger vernederd. Dat zit bij mij ingepakt. Dus daar heb ik ’s morgens vroeg iets aan te doen, door als ik opsta te zeggen: “Hé jochie, jij bent welkom (in mij) vandaag.” Wat zullen we gaan creëren als jij er mag zijn?”

En dan word ik blij, dan komt mijn enthousiasme terug. Ja, dan wordt het andere spoor, het rigide spoor van: dit is hoe jij veilig bent in de wereld. Dit is hoe je liefde krijgt. Dat wordt even overschreven en dan komt mijn enthousiasme terug. Dan komt mijn talent terug. Dan komt mijn levensenergie terug. Als ik ook mag spelen, als ik krachtig mag zijn. Als ik al die aspecten die dat jongetje verstoten heeft mag toe-eigenen, dan kom ik tot leven. Dat begint dus met intentie.

Innerlijk kind meditatie video + uitleg 

Het label Ongewenst werd al vroeg opgeplakt

Dat begint namelijk precies op deze leeftijd, dat er iets heel naars gebeurt met het jongetje in mij. Want hij was namelijk op de peuterschool en ik kan het mij nog herinneren dat dit gebeurde en dat is één van mijn verwondingen. Het zijn er een aantal, maar één van mijn verwondingen is dat juffrouw Bazuin, de hoofdjuf van de kleuterschool, mij bij zich riep en ook mijn moeder moest erbij komen. En de boodschap was: mevrouw Faber, dit jong groeit op voor galg en rad. Er zou niets van terechtkomen als u niet ingrijpt.

Het zwarte schaap en de narcistische herder

Nou, kan je al raden wat er dan gebeurt. Als je uit een gezin komt waar narcisme speelt, hè. en de moeder wordt bedreigd met: “het jong past niet binnen de maatschappij…” Mijn moeder zou er ongetwijfeld bang van geworden zijn. “O, dat jong gaat opgroeien voor galg en rad.” Laten we nog maar strenger worden. Laten we nog maar meer beperken, nog maar meer aandacht geven voor die stukken die voor mij wel kloppen. En dat enthousiasme en al die interesses, leuk voor jou jongen, maar je hebt te gaan leren luisteren. Dat was ook de boodschap: “je hebt te gaan leren luisteren.” …Ik moet het nog steeds leren eerlijk gezegd!

Godzijdank heeft dit jochie het overleefd. Die heeft echt gezegd: oké, dan hoef ik je liefde niet meer. Die heeft toen een besluit genomen, eigenlijk rond 2, 2,5 jaar, als de liefde zo voorwaardelijk is, dan hoef ik het niet meer. Dus ik ben een ‘rebelletje’ geworden. Helemaal ontspoort. Van school gestuurd. In de criminaliteit terecht gekomen, noem maar op. En daar kwam een enorm schuldgevoel bij. Want is was het slechte jong. Het k*tkind. Het rotjoch, de etterbak, noem maar op. Alle mogelijke overtuigingen werden hier overheen gegooid, over dat jongetje. Als ik weer de klas uit werd gestuurd, mijn moeder me weer van het politiebureau moest halen en noem maar op…

Liefdevolle Heling van het Innerlijk Kind

Ik was een lastig jongetje… Ik ben nu zelf aan het opvoeden, een puber. Heerlijk. Ik hou van hem… En ik begin ook van dit jongetje in mezelf te houden. Want wat ik namelijk nog steeds aan het leren ben, nog steeds ja, is dit jongetje te verontschuldigen. Gaan we misschien een keer een andere video aan wijden.

Maar ik heb dus te leren dat dit een vergissing was. Dit jongetje, dit jochie was een godswonder. Was enthousiast, was lief, was fijn en die had aanmoediging nodig om nog meer daarvan te worden. Die had spiegeling nodig. Die had een steun in z’n rug nodig om helemaal uit te groeien tot een enorme krachtige, fijne volwassen man. Dat ik godzijdank nu ook aan het worden ben.

Maar dat heeft lang geduurd. Dat heeft jaren van depressie en drugsverslaving en noem maar op achter de rug, omdat hij geloofde, dit mannetje, geloofde over zichzelf: jij bent een rotjong. Jij groeit op voor galg en rad die overtuiging die daar overheen is uitgestrooid, die geloofde hij van binnen. En dat deel in mij, wat overleefde, had dus een hekel aan dat rotjoch… Maar nu niet meer, hoor. Ik mag het ook niet meer uitspreken eigenlijk. Maar dat is in ieder geval de essentie van heling van je innerlijk kind. Jezelf gaan verontschuldigen. Het gaan vinden: waar zit de pijn?

Een Terugblik op Jeugdfoto’s – ontmoet jouw innerlijke kids

Want ik heb nog een fotootje meegenomen, van dat jongetje wat groter is. En hier heb ik heel lang niet naar kunnen kijken. Dus ga maar in je eigen fotoverzameling, als je die hebt. Ga maar eens op zoek naar je foto’s en kijk: o, wat een lief jongetje, o wat een fijn meisje. En dan kom je ineens bij een kindje dat je denkt: Maar jou moet ik niet. En dat heb ik jarenlang. Och, dat heb ik jarenlang met dit mannetje gehad.

Hier ben ik elf of twaalf, hij spiegelt een beetje. Ik kan het moeilijk zien, maar kijk, dit is het lievelingetje. Moet je het blousje zien. Helemaal dichtgeknoopt, haartjes, voor zover dat met dit jaar ging zonder gel, maar netjes. En je ziet al aan z’n blik: ik vind hier geen reet aan. Als we het al zeiden in die tijd: What the fuck. Wat is dit voor leven? Ik wil dit niet meer. Ik wil naar buiten, ik wil spelen. Ik wil vissen, ik wil stenen slijpen. Ik maakte, hoe heette die dingen? Juwelen.

De impact van het schoolsysteem op het innerlijke kind

Ik had zoveel belangstelling voor de wereld, maar niet voor school. En mijn jongens ook niet van veertien en zestien. Ja, de jongste heeft dan gelukkig wel wat interesse in school. De oudste heeft geen belangstelling voor school. Hoeft van mij dus ook niet naar school. Ik werd gedwongen toch iedere dag naar school te gaan. Hé, want dat was de mores.

Wist je dat het schoolsysteem voortkomt uit mensen voor fabrieken opleiden. Je wordt geleerd om binnen die kaders te leren. Daar krijg je cijfers voor. Je wordt beoordeeld naar wat je kan ten opzichte van anderen. Oftewel er komt een innerlijke criticus binnen. Die wil je save houden. Dat is de functie van deze psychische kracht. Hij wil je veilig houden met je soortgenootjes. Ja, dus de enorme bakken schaamte, vernedering, want die zitten om de kernverwonding heen. En dat is een begrip die ik nog niet eerder heb gebruikt in deze video. Maar er is een oerwond, een verwonding.

De Impact van Afwijzing en Angst op het innerlijk kind

Daaronder zit een laag van ellende. Waarin je je liefdeloos voelt, eenzaam. Het duurt eindeloos lang. Er komt nooit een einde aan en er zit vaak ook nog een laag, zoals dat bij mij zat, vanzelf houdt. Dus het valse zelfbeeld, ik kan het ook ego noemen, in ieder geval dat deel wat je heeft helpen overleven, heeft een bloedhekel aan die kanten die je destijds in de problemen bracht. Hou maar lekker achter slot en grendel.

Nou, dat gaat. Je kan er oud mee worden, maar leuker wordt het er niet op. Dat kan ik je zeggen. Dat zijn voor mij heel wat jaartjes van depressie opgeleverd. Godzijdank misschien ook, anders had ik dit nooit ontdekt. Als ik heb ontdekt dat de gevangenis van binnen zit, en dat ik hem open wil maken. Dat ik hem wil bevrijden. Dat dat jochie tot leven mag komen, zowel dat jonge mannetje met al z’n gaven. Das wunderkind. Dat magische kind. Maar ook het jongetje dat dacht: what the fuck, hoe overleef ik hier. Ja?

Aanpassing en Verdediging

Dus wat ik met je wil oefenen, als jij ook wilt…je mag hem ook stopzetten nu, totdat je foto’s hebt. Maar zoek je foto’s erbij. Zoek er maar jeugdfoto’s bij. Kijk ze eens door. En voel: waar zit de avensis, waar denk je: wat een rotkind of weet je, ik schaam me voor jou. Waar komt je pijn, waar gaat het ongemak ontstaan?

Het kan ook zijn dat je lichaam ervan gaat schokken. Want dat is namelijk wat er gebeurt, als we die energie gaan bevrijden. Je lichaam gaat schokken. Komt net als een muis, als een prooi die gepakt is door een kat, die kat loopt weg, kijkt even om zich een, schudt zich los, weg is hij. Dat vermogen zijn we kwijtgeraakt als mensen, ja.

Volgens mij schrijft Pieter dat in zijn prachtige boek: De tijger ontwaakt. Je hebt weer te gaan leren schudden. Je hebt weer te gaan leren om je hele lijf in te nemen. Maar dat is namelijk het punt, daar hebben we nog tijd voor: Nou, weet je, daar komen we een andere keer dieper op terug, denk ik.

Veerkracht van Kinderen en Emotieregulatie

Kindjes zijn… Ik weet even het woord niet, veerkrachtig. Kindjes zijn ongelofelijk veerkrachtig. Die schudden zich gewoon lekker uit, spelen, huilen uit bij papa of mama. Wordt even getroost en kunnen weer verder. Maar als je uit een disfunctioneel gezin komt, zoals ik en misschien jij ook wel, weet ik niet? Dan is er geen troost, er is geen aandacht. En je kunt, als kleintje, zeker zo’n heel kleintje, kun je dus je emotie nog niet reguleren. Dan komt er een enorme overwhelm. Een overweldigende reactie. En op een gegeven moment krijg je een shutdown. Een afsluiten vanuit de hersenen. Die grijpen in. Het is te veel. Op slot. En dan krijg je die knoop in je maag.

Dan krijg je die pantser voor je hart, wat ik net al voelde. Daar zit nog een pijn stukje. Een pijnstukje van afwijzing. Die mag je gaan bevrijden. Dan gaat je keel samenknijpen. Dit is een flessenhals, ja. Als die emotie omhoog wil komen, emotie, emoveren, de beweging naar buiten. Als die beweging naar buiten gemaakt wil worden van verdriet of van boosheid of van angst en het mag niet. Dan knijp je hem hier in je keel, knijp je hem af.

Authenticiteit en Zelfexpressie

Ik heb zelf ook heel lang niet in het openbaar kunnen spreken, omdat ik te bang was voor kritiek en afwijzing. En een filmpje al helemaal niet. Totdat ik dit gebied, samen met het hard bevrijden. Hier zit je waarheid. Mag je waarheid gehoord worden. Dit is mijn waarheid. Ik verzin het niet, ik studeer het ook niet in. Ik vertel gewoon. En dan komt mijn waarheid naar boven? Mag dat? Van mij mag dat, ik sta daarachter, ja. Als dat nog niet mag van jou, als die valse zelf in jou heel sterk perfectionistisch is en kritisch en alles snel wil doen.

Als je een controlfreak bent bijvoorbeeld of een alcoholic, dan hou je je eigen waarheid binnen. Je gaat niet authentiek zijn. Je gaat niet spontaan zijn, want dat brengt je in de problemen. Ja. Spontaniteit, aspect van het kind. Gewoon zeggen wat er voor de mond komt, hè. Oké, even een stukje vertragen. Om de volgende stap te gaan maken.

Het innerlijk kind Herstelproces begint met een foto van jezelf

Dus je zoekt een fotootje. En ik kwam er dus echt per toeval achter, want ik heb nog zo een fotootje van één jaar later. Dat jongetje kan ik weer prima zien. Dit jongetje nog niet. Nu wel. Een paar weken geleden kwam ik erachter: hé mannetje, ik kan jou niet zien. Ik kan even naar je kijken en dan leg ik je alweer weg. Dan ga je naar je kindje toe, naar je foto en je maakt contact, via de ogen. En laat je dus binnenkomen wat er met jou gebeurt op dat moment. Terwijl je oogcontact houdt.

Dan leg je je hand op je hart, andere hand, als je het fotootje neer kan zetten, leg je op je buik. En dan ga je rustig ademen. Dan ga je vier seconden inademen door je neus, zes seconden uit door je mond. En dat doe je een paar minuutjes. En dan maak je weer contact. Soms doe je even je ogen dicht, dat doe ik zelf altijd, als ik even wil voelen: hoe is het in mij?

En dan open je je ogen weer, je houdt oogcontact. Maar voel wat er gaat gebeuren. Soms komt er boosheid, soms komt er schaamte. Soms komt dat oude geloof in dat rotjoch, de etterbak, het kutkind. Je bent een pest meid of iets in die richting… ik weet niet wat er vroeger tegen je gezegd werd. Dit zijn nog de nette dingen die ik nu noem. Je maakt contact, je blijft daarbij. Je blijft even bij dat geloof en dan maak je contact met wat genoemd wordt ‘de felt sense’.

De Felt Sense – Een Gevoelservaring

De Felt Sense is een gevoelservaring, een ervaring van het moment. Het draait niet om emotie, maar om de gevoelservaring zelf. Deze ervaring is meestal fysiek. Vanaf je hals, keel, hele borstkas tot je buik – dit is jouw gevoelswereld. Het zit hier. Vaak krijg je daar een indruk van, een gevoelservaring in dat moment. Het is belangrijk om bewust te worden van wat je voelt: Hoe voelt het daar? Wat merk je op? Ik merk dat mijn hart sneller klopt, mijn buik een beetje gespannen is en dat het plekje achter mijn hart nog steeds pijn doet. Dan weet je: ik heb contact met mijn innerlijke kind. Ik heb contact met mijn oorspronkelijke zelf.

Worden als Kinderen om het Koninkrijk Gods Binnen te Gaan

Christus zei niet voor niets in de geschriften en delen van de bijbel: “Word weer als kinderen.” Om het koninkrijk Gods binnen te gaan, moet je worden als kinderen. Dit is wat hij bedoelde. Maak contact met wie je oorspronkelijk bent, in plaats van het imago dat je op Facebook, Instagram of TikTok toont. Jouw ware zelf, jouw essentie, kan nog steeds pijn doen, vooral dat deel van je innerlijke kind dat die pijnlijke ervaringen heeft opgeslagen.

Ademen om te Kalmeren en Te Releasen

Nu voel ik die pijn. Adem er nu naartoe. Adem vier seconden in en zes seconden uit. Dit kalmeert je zenuwstelsel, activeert het parasympathische deel gericht op herstel, en brengt je tot rust. In die rust kun je beginnen met loslaten, je verdriet voelen, je pijn voelen, en je angst voelen. Door je handen op die gekwetste plekken te leggen, stel je jezelf gerust en zeg je: “Hé, ik steun jouw innerlijke kind. Ik ben er voor jou.”

Dagelijks in contact met het Innerlijk Kind

Al is het in de bus, met je hand op je hart, maak dagelijks contact. Zelfs tijdens een vergadering, wanneer je je ellendig voelt, leg je je hand op je hart en adem zoals ik je heb geleerd. Niemand zal merken wat je doet. Op deze manier creëer je nieuwe neurale paden naar gebieden in jezelf waar kwetsbaarheid, angst, enthousiasme, seksualiteit, sensualiteit en creativiteit zich bevinden. Deze gebieden heb je in het verleden wellicht moeten afsluiten vanwege een gebrek aan veiligheid, maar ze zijn nog steeds aanwezig in jou en kunnen geactiveerd worden.

Een Levenslange Oefening in Contact met Jezelf

Dit is slechts één van de beste oefeningen hiervoor, hoewel er nog veel meer zijn. Ik heb al twintig jaar geoefend, met ups en downs. Soms lukt het me een hele tijd niet omdat ik te afgesloten ben, te geïdentificeerd. Als ik me daarvan bewust word, open ik dat tijdens meditatie. Hand op mijn hart, hand op mijn buik. Maak contact met die innerlijke foto en voel: o, ik word verdrietig. Ik verlang echt terug. Ik word ontroerd. Ik zie je schoonheid, ik vergeef je. Er is duidelijk een grote vergissing gemaakt.

Dit jongetje had liefde nodig, iemand om getroost te worden, om bij uit te huilen, om bij te rusten. Niemand was er. Als je me vraagt: “Wie was er voor jou om dat te doen?” dan was er gewoon niemand. Ik kan me niet één volwassene herinneren uit mijn jeugd die vroeg: “Hé Lars, hoe gaat het met jou?” Best een pittig ventje, hè. Ik hou van pittige ventjes, want ze barsten van levensenergie, charisma, passie, enthousiasme. Wat een geweldig kereltje ben jij. Maar dat is niet gebeurd. Dus mag ik dat nu voor mezelf doen, met terugwerkende kracht, net zoals jij dat voor jezelf kunt doen.

Het Begin van een Transformatie

Dat is dus geen quick fix. Dat is niet iets dat je even snel kunt fiksen. Het liefst bouw je een langdurige band op met dit kind. Dit kindje transformeert langzaam van een gekwetst kind naar een wonderkind. Een wonderkind herwint creativiteit, speelsheid en passie. Het weet precies wat het leven leuk maakt. Misschien heb je jezelf verteld wat je moet doen om veilig te blijven, de hypotheek te kunnen betalen en waardering van anderen te krijgen. Veel patronen zijn eigen gemaakt. Maar de vraag is: Wil je dat? Wat wil jij? Wat wil dit enthousiasme? Wat wil de inspiratie? Wat is de intentie van die innerlijke spirit?

Ritueel & routine: verbinden met je Innerlijk Kind

De verzoening met jouw innerlijk kind, het contact maken, vereist dagelijkse aandacht. Als je deze meditatie gedurende 63 dagen beoefent, creëer je een sterke verbinding. Dit opent toegang tot andere gebieden. Er zijn veel andere meditaties en technieken, waarin ik opleiding geef als ademcoach bij The Breathwork Coach. Deze technieken bevrijden wrok, haat, jaloezie en andere onderdrukte emoties. Maar dit is een van de meest essentiële manieren om contact te maken met dit gebied, met jouw diepste zelf, jouw oernatuur en jouw boeddhageest. Herstel het contact met jouw essentie.

Leven Herwinnen

Gebruik je ademhaling: vier seconden door je neus in… zes seconden door je mond uit. Gebruik je handen en je innerlijke foto om de opkomende emoties en gevoelens te omarmen. Laat ze gewoon stromen, en je zult weer tot leven komen.

Dank je wel voor het lezen, bekijken of beluisteren van dit artikel.

Lars Faber