In dit artikel behandel ik een belangrijke vraag die ik kreeg van een kijker, Henk. Hij vroeg of ik een video kon maken over vastgezet verdriet en hoe je dat kunt ontladen. Hoewel deze vraag kort was, heeft het veel aspecten die belangrijk zijn om te bespreken, vooral voor mannen.
Laten we eerst begrijpen wat verdriet is en waarom het belangrijk is om dit goed te verwerken.
Wat is verdriet?
Verdriet is een van de vier basisemoties. Het is iets wat we als baby al ervaren. Huilen is onze eerste strategie om contact te maken met onze verzorger, meestal onze moeder. Wanneer een baby huilt, probeert hij te communiceren dat hij iets nodig heeft, zoals voeding, troost of nabijheid. Dit huilen helpt om het contact te herstellen en de baby weer veilig te laten voelen.
Wat is vastgezet verdriet?
Vastgezet verdriet ontstaat wanneer je niet in staat bent om je verdriet te uiten. Dit kan komen doordat er in je vroege jeugd niet goed op je behoeftes werd gereageerd. Misschien werd je bijvoorbeeld als baby niet getroost toen je huilde, of werd je huilen later in je leven ontmoedigd of zelfs bestraft. Hierdoor leer je om je emoties in te houden, wat kan leiden tot een situatie waarin je verdriet vastzet en niet meer kunt uiten.
Waarom mogen mannen niet huilen?
In onze samenleving is er een sterk idee dat mannen niet horen te huilen. Dit idee wordt ons al van jongs af aan ingeprent en heeft grote gevolgen voor hoe mannen omgaan met hun emoties.
Maatschappelijke verwachtingen
Vanaf het moment dat een jongen wordt geboren, wordt hij vaak anders behandeld dan een meisje. Jongens leren al vroeg dat ze sterk moeten zijn, niet mogen huilen, en dat kwetsbaarheid een teken van zwakte is. Deze verwachtingen zijn diep geworteld in onze cultuur.
Denk bijvoorbeeld aan de manier waarop mannen worden afgebeeld in films en andere media. Helden zoals James Bond huilen nooit, ongeacht hoe moeilijk de situatie is. Ze worden geprezen om hun kracht en hun vermogen om emoties te onderdrukken. Dit creëert het beeld dat huilen onmannelijk is en dat een man altijd zijn emoties onder controle moet houden.
Ouderlijke invloeden
Veel mannen groeien op met een vader die zelf nooit huilt. Vaak komt dit doordat deze vaders zelf ook zijn opgevoed met het idee dat mannen niet mogen huilen. Deze overtuiging wordt onbewust doorgegeven aan de volgende generatie. Als jongen krijg je al snel de boodschap dat huilen iets is wat je niet doet. Misschien werd je wel bestraft als je huilde, of werd er simpelweg niet op je gereageerd, waardoor je leerde dat het geen zin had om je emoties te uiten.
Een persoonlijk voorbeeld: mijn moeder vertelde me ooit dat ze, op advies van de dokter, na 18 maanden niet meer naar me toe kwam als ik ’s avonds huilde. Ze legde me gewoon op bed en liet me huilen. Dit soort ervaringen kunnen een diepe invloed hebben op hoe je later in het leven met verdriet omgaat.
Culturele normen
In onze cultuur worden jongens vaak geprezen om hun stoerheid en hun vermogen om hun emoties te onderdrukken. Termen zoals “grote jongens huilen niet” worden vaak gebruikt om jongens te leren dat huilen zwak is. Hierdoor leren jongens al vroeg dat ze hun tranen moeten inslikken, dat ze sterk moeten zijn, en dat het tonen van emoties iets is voor meisjes of zwakkelingen.
Deze culturele normen zorgen ervoor dat mannen hun emoties onderdrukken en vastzetten. Huilen wordt gezien als een teken van zwakte, en veel mannen voelen zich dan ook ongemakkelijk of zelfs beschaamd als ze huilen.
Gevolgen van vastgezet verdriet
Het onderdrukken van emoties heeft serieuze gevolgen voor zowel de mentale als de fysieke gezondheid. Vastgezet verdriet kan leiden tot een reeks problemen, waarvan veel mannen zich niet eens bewust zijn.
Mentale gevolgen
- Eenzaamheid: Mannen die hun emoties onderdrukken, voelen zich vaak geïsoleerd. Het niet kunnen delen van je gevoelens kan leiden tot een gevoel van eenzaamheid en afgesneden zijn van anderen.
- Stress en angst: Opgekropte emoties kunnen leiden tot chronische stress en angst. Het constant onderdrukken van verdriet vereist veel energie en kan je mentaal uitputten.
- Depressie: Als emoties niet geuit kunnen worden, kan dit leiden tot depressie. Je voelt je leeg, verloren, en het leven kan zijn kleur verliezen.
Fysieke gevolgen
- Lichamelijke spanning: Vastgezette emoties kunnen zich fysiek manifesteren als spanning in je lichaam. Veel mannen ervaren bijvoorbeeld chronische pijn in hun nek, schouders, of rug als gevolg van het onderdrukken van hun emoties.
- Verslavingen: Veel mannen zoeken verlichting in alcohol, drugs, of andere verslavingen om hun verdriet te verdoven. Deze middelen bieden tijdelijke verlichting, maar pakken het onderliggende probleem niet aan.
Hartproblemen: Er is een verband tussen het onderdrukken van emoties en hartproblemen. Het constante onderdrukken van stress en verdriet kan je hart zwaar belasten en bijdragen aan een verhoogd risico op hartziekten.
Het artikel gaat hieronder verder.
Bekijk je liever de YouTube video?
Of luisteren via Spotify?
Hoe kun je vastgezet verdriet ontladen?
Het ontladen van vastgezet verdriet is een proces dat tijd kost en zelfonderzoek vereist. Het is niet iets wat je in een dag oplost, maar door stap voor stap te werken, kun je jezelf bevrijden van deze last.
Stap 1: Zelfonderzoek
De eerste stap in het ontladen van vastgezet verdriet is zelfonderzoek. Je moet begrijpen waar je verdriet vandaan komt en waarom je het hebt vastgezet. Vraag jezelf af:
- Wat is mijn oordeel over huilen? Vind ik huilen zwak? Voel ik me ongemakkelijk bij het idee om te huilen?
- Wat is mijn oordeel over mijn eigen emoties? Sta ik mezelf toe om verdrietig te zijn? Of veroordeel ik mezelf wanneer ik me kwetsbaar voel?
- Waar komt dit oordeel vandaan? Heb ik dit geleerd van mijn ouders? Of is het iets wat ik heb opgepikt uit de maatschappij?
Stap 2: Erkenning
De volgende stap is erkenning. Erken dat je emoties hebt en dat het oké is om ze te voelen. Dit lijkt misschien simpel, maar het kan een enorme stap zijn voor iemand die zijn hele leven heeft geleerd om zijn emoties te onderdrukken.
Je hoeft niet meteen te huilen, maar sta jezelf toe om te voelen wat er in je omgaat. Misschien voel je een knoop in je maag, een brok in je keel, of druk op je borst. Erken deze gevoelens en geef jezelf toestemming om ze te hebben.
Stap 3: Intentie zetten
Nu je je emoties hebt erkend, is het tijd om een intentie te zetten. Dit betekent dat je besluit om te werken aan het ontladen van je vastgezette verdriet. Je neemt het besluit om jezelf toestemming te geven om te huilen en je emoties te uiten.
Dit is een belangrijke stap, omdat het je mentaal voorbereidt op het proces dat voor je ligt. Door een intentie te zetten, geef je jezelf de ruimte om te groeien en te helen.
Stap 4: Permissie geven
Het geven van permissie aan jezelf om te huilen is misschien wel de moeilijkste stap in dit hele proces. Het gaat in tegen alles wat je geleerd hebt, maar het is een zeer belangrijk moment. Zodra je jezelf toestemming geeft om te huilen, open je de deur naar genezing. Dit betekent niet dat je meteen in tranen zult uitbarsten, maar het betekent wel dat je jezelf de ruimte geeft om dat te doen wanneer je daar klaar voor bent.
Een belangrijk moment in mijn eigen leven was toen ik tijdens een ademwerksessie, na een lange worsteling, eindelijk de tranen liet komen. Het kostte me moeite en begeleiding, maar uiteindelijk brak er iets in me open en voelde ik de opluchting die met het huilen kwam.
Stap 5: Hulp zoeken
Als je merkt dat je moeite hebt met het ontladen van je verdriet, zoek dan hulp. Dit kan een vriend zijn, een therapeut, of een ademcoach. Het kan helpen om iemand te hebben die je begeleidt in dit proces en je ondersteunt terwijl je werkt aan het ontladen van je emoties.
Ademwerk kan bijvoorbeeld een krachtige manier zijn om vastgezette emoties los te laten. In mijn eigen praktijk werk ik vaak met mannen die, door middel van ademwerk, eindelijk hun emoties durven te voelen en te uiten.
Voorbeeld van ademwerk in praktijk
In mijn ademwerkpraktijk zie ik vaak mannen die worstelen met vastgezet verdriet. Vaak zijn dit grote, gespierde mannen die in hun dagelijks leven sterk en onkwetsbaar lijken. Maar tijdens ademwerksessies komt vaak een heel ander verhaal naar boven.
Een voorbeeld: een man kwam naar mijn praktijk en begon, zoals velen, met de mentaliteit die hij in de sportschool zou gebruiken. Hij werkte hard, ademde intens, maar er leek niets te gebeuren. Na 40 minuten waren de andere deelnemers emotioneel ontladen, maar hij bleef worstelen.
Wat ik dan doe, is simpel maar krachtig. Ik ga naast zo iemand zitten, leg mijn hand op zijn hart, en zeg zachtjes: “Laat maar komen, laat het maar los. Jij mag verdrietig zijn. Jij mag huilen.” Vaak, zoals ook bij deze man, beginnen de tranen dan voorzichtig te stromen. Het is alsof er eindelijk een toestemming is gegeven die al die jaren ontbrak.
Huilen is geen zwakte
Het idee dat mannen niet mogen huilen is diep verankerd in onze cultuur, maar het is tijd om dit te veranderen. Huilen is een natuurlijke en gezonde manier om emoties te verwerken. Door jezelf toestemming te geven om te huilen, bevrijd je jezelf van de last van vastgezet verdriet. Het is een proces dat tijd kost, maar het resultaat is een dieper gevoel van verbinding met jezelf en anderen.
Neem de tijd om deze stappen te doorlopen, zoek hulp als dat nodig is, en weet dat het oké is om je emoties te voelen en te uiten. Je zult merken dat je je sterker en meer in balans voelt als je je verdriet kunt laten gaan.
Bedankt voor het lezen. Als dit onderwerp je aanspreekt of je op nieuwe gedachten heeft gebracht, neem dan de tijd om de informatie te laten bezinken en te reflecteren op hoe het van invloed kan zijn op je eigen leven. Sta jezelf toe om te groeien en te helen door je emoties te omarmen. Tot de volgende keer!
Lees ook ons artikel over Afwezige vader
Al meer dan 19000 abonnees op ons (reclamevrije) Youtube account!
Op ons Youtube kanaal vindt je meer dan honderd video’s op het gebied van zelfontwikkeling, innerlijk kind werk, kind trauma’s, codependency en narcisme.’
Volg ons ook op:
